Erdoğan, Altındağ Kültür Sarayında düzenlenen Ankara İl Teşkilatı İftarında yaptığı konuşmada, Ankaralı olmanın, Ankara'da görev yapmanın, yaşamanın bir bakıma ülkenin yükünü sırtlanmak demek olduğunu belirtti.
Ankara'da yaşamanın ülkeyle birlikte, bölgedeki ve dünyadaki tüm mazlumların, mağdurların sorumluluğunu yüklenmek demek olduğuna dikkati çeken Erdoğan, şöyle devam etti:
"Çünkü Ankara Türkiye Cumhuriyeti'nin başkentidir. Bu şehir tabiatı ve tarihiyle görkemli olmayabilir ama sahip olduğu misyonla gerçekten büyüktür hem de çok büyüktür. Anadolu'nun ortasından yükselen umut ve cesaret ışığının dalgaları önce 81 vilayetiyle ülkemize, ardından bölgemize, en nihayet dünyanın tamamına ulaşmaktadır. Bu ışık öyle bir anda yükselmiş değildir. Arkasında şehitlerimizin kanı, gazilerimizin fedakarlığı, siyasetçisinden bürokratına, işçisinden memuruna, çiftçisinden memuruna koskoca bir milletin emeği, alın teri vardır."
Ankara'nın her zaman umut kapısı olmadığını belirten Erdoğan, Zap Suyu'nu kendi imkanlarıyla aşarak hasta bebeklerini hastaneye götürmeye çalışan aileleri anlatan Şemsi Belli'nin "Anayasso" şiirinden, "Şavata'tan Ankara'ya ses gitmiyor. Bizim gitmeye kuvvetimiz hiç yetmiyor. Malımız yok. Yolumuz yok. Ankara'ya ses verecek dilimiz yok. Kanadımız yok, kolumuz yok. Bu ne biçim memlekettir oy baba oy?" dizeler okudu.