Toplumda bir karşılıkları olduklarını sanan bazı egosu tavan yapmış şahsiyetlere bir evrak versen her hengi bir resmî kuruma göndersen kayıp olurlar...
Ama kendilerini memleketin sahibi zanediyorlar...
Para var, ama kabiliyet, insanlik, inanç ve adamlık sıfır...
Ama maalesef bu memleketi yönetme gücü buluyorlar kendilerinde...
Tabiri caizse iki kilo arpa versen iki eşeğe bölemezler...
Ama konuştuklarında mangalda kül bırakmazlar...
Konuşmayıda bilseler...
Hallerine bakmıyorlar çıkıyorlar Hasan dağına...
Kardeş, biz destekleme parası, Rüşvet, Haksız kazanç, Devlet ihaleleri ve garip guraba fakir fukara parası yemiyoruz...
Biz yüreğimizin ekmeğini yiyoruz...
Bir insandan kaliteli parfüm kokusu değilde, Güven kokusu gelmeli...
Ne demiş Hz.Mevlana " Ey gönül! Bak ve ibret al yere düşen kurumuş yaprağa. O da, eskiden yukarıdan bakardı toprağa.”...