Gerçeği Kejanov Gördü!

Yerel seçimde çok güvendiği Bıyezgilef' e destek olmak için Ruhatav'a gelen Kejanov  "Kekomov" dediği; bir zamanlar birlikte ağladığı, birlikte güldüğü yakın dostu Şevçenko'dan destek alması gerektiğini düşünür.

Zira Ruhatav'ı ve Ruhatav'ın hak ettiği şekilde temsil edeceğine inandığı Babanev'i doğru anlatmak için fikir alacağı ondan daha iyi birisi olamazdı...

Çünkü Şevçenko yıllardır ülkenin en önemli kurumlarından birisinin başındaydı ve çevresi çok genişti.

İstese, Ruhatav ve Babanev gerçeklerini pekala Vladimir Putin'e iletebilir veya iletilmesini sağlaya bilirdi.

"Belki konumu gereği siyasete bulaşmak istemiyordur!" diyerek Kekomovunu içten içe savundu Kejanov. Bu görevi kendisinin yapması için dostundan ulaşabileceği birkaç ismin iletişim numarasını rica ettiği bir whatssap mesajı attı.

Dönemin bakanı Fakinof'un Şevçenkoyu itibarsızlaştırmak hatta telafisi zor bir çatışmaya sürüklemek için attığı iftiralar sonrası tanımıştı dostunu... 

Bakan demeden bu iftira karşısında mücadele etmiş ve ülke Fakinof'un iftira attığını Kejanov'un kalemimden okumuştu.

Hatta Şevçenko'nun yakınlarının ağır eleştirilerini dahi göğüslemişliği vardı!

Her ne kadar son birkaç aydır Şevçenko'nun kendisine karşı takındığı garip tavrın ve ironik laf sokmalarının nedenini tahmin etse de, ona çok güveniyordu... 

Kısa bir süre sonra mesajına cevap gelmiş, Kejanov şoke olmuştu...

"Deli muamelesi görmeni istemediğim için yardımcı olmuyorum!"

Lakabı Deliyef Çobanof olan Kejanov şaşkındı. Boğazı düğümlendi. Bir arayıp "Ben senin için deli cesareti ile Fakinof'a kafa tutarken de deli değil miydim? O zaman deliliğim iyiydi de şimdi rahatsız edici oldu?" diye haykırmak istedi ama tuttu kendini.

"Konuşulmayanları konuşmak bir gazetecinin görevidir. Kaldı ki kulis dediğin doğru isimlere gerçekleri aktarmak değil midir?" yazılı bir mesaj daha attı.

Şevçenko bu mesaja "Yahu sen il başkanı, belediye başkanı, milletvekili misin? Birleşik Rusya Partisi sözcüsü mü yoksa ilahi bir güç sana gerçekleri haykır mı dedi? Sana mı kalmış Ruhatav gerçeklerini haykırmak, Babanev'i anlatmak?" cevabını veriyordu! 

Şaşkınlığı artmış, öte yandan yüreği daralmıştı. İyi de hiç bir ilahi güç Şevçenkoyu savunmak emri de vermemişti Kejanov'a!

O an bir türlü toz konduramadığı dostunun aylardır kendisine karşı takındığı tavrın nedenlerini kavramıştı.

1- Şevçenko'nun sayesinde önemli bir kurumda müdür olan bir gazeteci Fakinof'un baskısı ile müdürlükten alınmış; o gazeteci o günden sonra her platformda kurum amirini suçlamış hatta Ruahatav'dan gitmesi gerektiği yönünde kulis çalışması yapmıştı.

Bunu duyan Kejanov aynı sözde Şevçenko'nun da yakın dostu olan ve çok değer verdiği kurum amirini bu durum karşısında uyarmıştı.

Bunu duyan Şevçenko laf arasında Kejanov' a "Gambazlık iddiaları sana yakışmıyor!" diyerek ağır eleştirmişti.

O gazeteci bir süre sonra Şevçenko sayesinde başka bir kurumda çok daha önemli bir makama geliyor; bu çok temiz bir hareket oluyor ama Kejanov'un 2 milyonluk Ruhatav halkının sevgilisi kurum amirini iftiradan koruması gambazlık oluyordu!

Kejanov'un bir ilçe belediye başkan adayının "Benim hakkımda sende var olan belgeleri Genel merkeze verme! Çünkü sen o belgeleri vermez beni eleştirmez isen; kesin aday olurum! Ve adımın açıklandığı ilk gün kapına pasat ve hesabına yüklüce para atacağım!" teklifini elinin tersi ile ittiğine tanıklık eden Şevçenko gitmiş; yerine Kejanov'a laf arasında" şantaja neden adın karışıyor, üzülüyorum!" ironileri ile tiye alan birisi gelmişti.

Oysa yine bir siyasetçi dostunun susması için yüklüce para teklifini reddeden Kejanov'un para ile işi olmadığını en iyi bilen Şevçenkoydu...

Gerçi Ruhatav da gazetecilik böyle bir şeydi. Birilerinin kılıcını sallayan gazeteci bazı kurumlara üye yapılmak sureti ile maaşa bağlanıyor, abonelik adı altında faturalar kesiliyor, yakınları veya kendileri akıl almaz makamlara aranıyordu!

Veya siyasilerin onurlarını hedef alan gazeteciler ödüllendiriliyordu!

Yani, ya bütünü ile belden aşağı vurarak para kazanıyordu gazeteci ya körü körüne şakşakçılık yaparak.

Oysa Kejanov aynı kişilerin hem hizmetlerini hem hatalarını yazıyordu.

Ne körü körüne düşman ne sonsuz bir şakşakçı değildi yani. 

Üstelik gerçekleri haykırıyor, haksızlık karşısında duruyordu.

Aklına Şevçenko'nun yakın arkadaşları olan Resiltev ve Menderev geldi: Her ikisini de ağır eleştirmişti Kejanov... 

O an anladı Şevçenko'nun neden böyle davrandığını. Ayrıca Babanev'i anlatmak gibi bir suçu vardı Kejanaov'un!

Ruhatav Valisini, gerçekleri anlatmak gibi bir kabahati daha vardı! 

Ve Kejanov bir gerçeği daha öğrenmiş oluyordu. RUHATAV Siyasetinde, bürokrasisinde samimiyet, vefa yoktu... 

Biraz geç olmuştu ama gerçekleri görmüştü...

Son bir mesaj yazdı Şevçenko'ya...

"Ben bu düzeni bozacağım göreceksin!"

Artık sadece Çıpnar, Sivirnek değil Ruhatav'ın diğer ilçelerinde yaşanan Beytülmal hırsızlıklarını da kaleme alma vakti gelmişti.

Kimin, kimlerin kardeşleri, yeğenleri, yakın gazetecileri nerelere atanmış bakma vakti gelmişti...

Kim, kimler orantısız mal varlıklarına, arazi zenginliğine ulaşmış, bakma vakti gelmişti... 

Ee, madem deliydi Kejanov o halde deliliğin hakkını vermeliydi...